بازگشت مالوری به اورست

بازگشت مالوری به اورست

سرانجام جورج مالوری و اندرو اروین توانستند پس از 83 سال قله اورست را به عنوان نخستین انسانها و پیش از هیلاری و تنسینگ فتح نمایند. کنراد آنکر و لئو هولدینگ کوه نوردان آمریکایی و انگلیسی پا در جای پای مالوری و اروین توانستند پس از 83 سال به نام آن دو اورست را صعود کنند. اینکه آیا مالوری و اروین در 8 جون سال 1924 به قله اورست رسیدند یا نه سوالی است که سالهاست علاقمندان به کوه نوردی بویژه کنراد آنکر به دنبال یافتن پاسخی برای آن هستند. کنراد آنکر آمریکایی همان کسی است که در سال نود و نه توانسته بود جسد جورج مالوری را پس از 75 سال در زیر پله دوم مسیر شمالی بیابد. آنکر و هولدینگ در 14 جون سال جاری توانستند از مسیر شمالی و با همان تفکرات مالوری به قله دست یابند. اما بزرگترین سوالی که ذهن ایشان را به خود مشغول کرده بود چگونگی صعود مالوری و اروین از پله دوم مسیر شمالی بود و اینکه آیا این دو توانایی صعود از این صخره دشوار را پیش از مرگشان داشته اند. اما پله دوم در ارتفاع حدود 8600 متری مسیر قرار دارد و حدود 30 متر سنگ عمودی می باشد. این مسیر در سال 1975 و توسط چینی ها بوسیله پلکانی بلند و فلزی گشایش یافت. اما از آن پس همواره این سوال مطرح بوده که آیا مالوری و اروین توان صعود طبیعی از آن را داشته اند؟ برای آنکه صعود همانند 83 سال قبل باشد آنکر و گروهش هم زمان با تیم سال 1924 یعنی در ابتدای فصل مونسن وارد منطقه شدند، یعنی زمانیکه اغلب کوه نوردان و تیمها جبهه شمالی را ترک کرده بودند. ضمن آنکه آنکر اجازه برداشتن پله فلزی مسیر را نیز از مقامات اتحادیه کوه نوردی تبت دریافت کرده بود. سرانجام در روز 14 جون آنکر و هولدینگ بدون کمک ابزار و به شکل طبیعی از مسیر بالا رفتند، ضمن آنکه هیچ یک از آن دو کپسول اکسیژن مصنوعی هم به همراه نداشتند-همانند صعود سال 1924 مالوری و اروین-، کنراد صعود پله دوم را بسیار دشوار عنوان نمود. آنها سه ساعت بعد با یاد مالوری و اروین بر فراز اورست ایستادند. اما این نخستین باری نبود که پله دوم مسیر شمالی به شکل طبیعی صعود می شد. در واقع اسکار کاندید کوه نورد اسپانیایی در سال 1985 توانسته بود نخستین صعود طبیعی این مسیر را صورت دهد. ضمن آنکه در سال دو هزار و یک نیز تئو فریتز کوه نورد سوئیسی به همین شیوه از مسیر بالا رفته بود. اما تفاوت صعود آنها با صعود آنکر و هولدینگ در این بود که بواسطه وجود پله فلزی بر روی مسیر آنها از لحاظ روانی در شرایط بهتری از مسیر بالا رفته بودند. برغم تلاشهای آنکر و گروهش همچنان نقاط تاریکی درباره صعود سال 1924 و احتمال صعود مالوری و اروین وجود دارد، و شاید تنها با پیدا شدن دوربین همراه مالوری و ضهور فیلم آن صعود پرده از راز مالوری برداشته شود (شرکت سازنده دوربین احتمال می دهد امکان ظهور فیلم حتی پس از این مدت وجود داشته باشد!). به رغم همه این مسائل باید منتظر بود و دید آیا در آینده شاهد تغییر در اسامی نخستین فاتحان اورست خواهیم بود و آیا می توان لقب نخستین فاتحان زنده بازگشته از اورست را به هیلاری و تنسینگ داد یا خیر؟

منبع

http://www.planetmountain.com/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=35667